Carta publicada na Voz de Galicia o día 14 de febreiro. Buzón do lector. Barbanza.
A enfermidade, a dor, non entenden de esperas. A lista de espera, para quen a sufre, non ten xustificación . Produce frustración, impotencia e ,ás veces, mesmo medo, nos enfermos e as súas familias.
Facelo ben en sanidade non é fácil. Cada enfermo que ten que esperar máis do que se considera razoable para ser diagnósticado ou incluso operado síntese defraudado polo sistema sanitario e o considera un fracaso.
Para facer desaparecer as listas de espera e para mellorar a calidade asistencial hai que invertir en Sanidade o que significa invertir en dotación hospitalaria, equipos, persoal sanitario e infraestructuras. Pero ademais hai que xestionar ben todos os recursos, humanos e materiais.
O Hospital Comarcal do Barbanza é un exemplo de boa xestión. Rosario Vázquez e o seu equipo, co o apoio do Consellería de Sanidade, conseguiron modernizar o noso hopital e convertilo nun referente da Sanidade Pública.
Neste tres últimos anos puxéronse a funcionar o Servicio de Cardioloxía, a unidade se Psiquiatría e a de Hospitalización a Domicilio (Hado).
Ademais estreáronse as dúas unidades móbiles de resonancia magnéticas, tecnoloxía que permite comunicación directa cos especialistas do Hospital Meixoeiro de Vigo. Esta tecnoloxía supuxo que se poidera adiantar o diagnóstico dun número non pouco elevado de pacientes que antes tiña que facer a proba en Santiago e esperar entre nove meses e un ano en lista de espera.
Levouse a cabo a climatización da zona de hospitalización, unha obra, por certo, moi necesaria.
Ensancháronse as portas para que pasaran as camas, cambiáronse as tuberías, adaptáronse os aseos para minusválidos, aumentou o número de consultas…e o helipuerto é xa practicamente unha realidade.
Por outro lado, o persoal é agora estatutario polo que as súas concidións laborais e salariais de seguro terán mellorado.
O hospital do Barbanza foi, ademais, elexido como un dos centros piloto do “Plan de Atención á Saúde da Muller” do que nos alegramos todas as mulleres da comarca.
Fálase xa da unidade de oncoloxía, e non dubido que, con esta xerencia, pronto será unha realidade.
Nin o parlamentario popular Manolo Ruíz, ante tales evidencias, pode cuestionar seriamente as melloras que se levaron a cabo no Hospital Comarcal nestes tres últimos anos.
Queda moito por facer, é verdade. Pero vamos polo bo camiño.
