GOOD BY RIVERS

Non hai enfrontamento entre linguas. Non o hai na escola nin tampouco na rúa. A sociedade é consciente da importancia do inglés como lingua franca. Os mestres e as mestras, os pais e as nais sabemos e queremos preparar aos nosos mozos na aprendizaxe de idiomas.

Pero temos moi claro tamén que as linguas estranxeiras non son como as maternas. As linguas estranxeiras son linguas que se aprenden pero nas que non se vive nin se convive.

O verbo amar dicímolo na lingua na que medramos e as cantigas de berce que lle cantamos aos nosos filllos son aquelas coas que nos durmiamos nós.

En inglés non cantamos cancións de corro, nin contamos as nosas lendas, nin os nosos contos de medo.

En inglés non declamamos a Rosalía nin a Bécquer, non é o mesmo. Nin tampouco somos quen de atopar a palabra exacta que defina as polas de auga que se agochan nas xunqueiras.

Non. En inglés non podemos falarlles de Isabel a Católica, nin da Guerra Civil, nin da revolta Irmandiña, nin explicarlles aos nenos as características propias do ecosistema das Rías Galegas.

Porque non sería o mesmo. Porque non transmitiriamos o mesmo nin contariamos o mesmo.

O inglés debe estar no ensino, e de seguro debe ter máis presenza da que ten ata o momento, pero non así como di o decreto.

Sen dúbida é posible o ensino de tres linguas na escola galega, pero nunca de xeito que a aprendizaxe da lingua estranxeira solape a lingua e a cultura da nosa terra.


Charo Varela

Mestra especialista en inglés
Profesora CLIL (Seccións bilingües)

O DECRETO DO INGLÉS

Diglosia.

O novo decreto devólvenos á diglosia, devólvenos ao galego de segunda B, cando aínda non acadaramos a 1ª división.
Tras anos de traballo, de pasos ben dados a prol do bilingüismo en Galicia, e xa tendo acadado que moitos mozas e mozas galegas se sintan competentes para falar calquera das dúas linguas oficiais e totalente libres para facelo, o goberno decide reducir o tempo do galego no ensino a un terzo do horario lectivo.

Demagoxia.

O goberno, intencionadamente, utiliza a lingua inglesa como arma arreboladiza contra o galego , cando sabe que o camiño a seguir no ensino de linguas estranxeiras está moi ben trazado a través do Plan de seccións bilingües en centros sostidos con fondos públicos, que xa ven funcionando hai uns anos nalgunhas escolas galegas.
Porque o goberno sabe que esa escola trilingüe da que está a falar no decreto plurilingüe é, a día de hoxe, unha quimera. Que non hai recursos suficientes, nin humanos nin económicos, para afrontar o ensino plurilingüe a terzos en todos os colexios públicos de Galicia.
O goberno, deliberadamente, aproveita a falta de información da cidadanía sobre a situación real da aprendizaxe de linguas para confundirnos a todos pretendendo un enfrontamento totalmente inexistente entre o galego e o inglés.

Medias verdades que son mentiras.

Sen dúbida a letra do decreto pode soar moi ben. E mesmo haberá quen se crea que este documento vai ser algo máis que papel mollado.
Sería ideal que, ao remate do ensino obrigatorio, os xoves galegos foran plurilingües, competentes nas dúas linguas oficiais de Galicia e nunha lingua estranxeira, o inglés.

Pero a meirande parte dos galegos e as galegas temos os pés no chan e coñecemos moi ben a nosa realidade: a do galego e a do castelán. Sabemos da necesidade que tiñamos do decreto do galego. Sabemos que se non potenciamos o uso do galego na escola, inevitablemente, esmorecerá.

Pero o noso Presidente decidiu un día que para ser Presidente tiña que renunciar a defender a lingua propia de Galicia. E da súa renuncia nace este decreto absurdo e mentireiro.

O decreto do inglés.