Cantas mentiras. Cantos enganos. Canto medo. Canta desinformación.
Traballo dende hai máis de doce anos no ensino. Son mestra de Educación Primaria. E dende o primeiro ano que empecei a traballar, traballei case exclusivamente en galego. Durante dous mandatos de Fraga e un de Touriño, traballei en galego tanto en Aguiño como na Pobra do Caramiñal e os meus fillos foron escolarizados en galego, sendo ambos castelán falantes ao igual que o son eu.
Nas vilas galegas leva impoñéndose, como din algúns, o galego dende hai moitos anos. E a verdade é que gracias a esas medidas, que eu mesmo ao principio non entendía, é posible que agora toda unha xeración de xoves sexan quen de escribir e falar en galego e en castelán sen problemas.
Non restaron. Sumaron. E agora son LIBRES para elexir a lingua que queren usar en cada momento porque son competentes en ambas linguas.
Síntome orgullosa de que os meus fillos poidan elexir a lingua na que queren expresarse en cada momento ao teren compertencia nas dúas. Agora aspiro a que a teñan tamén en inglés.
Eso, señores e señoras, si que é liberdade.
Sumemos. Restar o galego non é máis que renunciar á liberdade de poder elexir.
Publicado na Voz de Galicia. Cartas ao Director o luns, 06 de marzo de 2008.
